Als leider moet je van alles en wil je van alles. Maar wat je volgens mij beslist NOOIT moet, is je team beschermen tegen onrust.
Ik weet niet waar dit vandaan komt, maar ik kom deze overtuiging eigenlijk best vaak tegen. Ik heb er zelfs een woord voor: de paraplu-leider. Of de curling-leider, beetje in lijn met sommige ouders. Goed bedoeld, knap lastig voor deze mensen, maar niet helpend.
Dat er druk op een leider wordt uitgeoefend, of dat een leider stress ervaart, dat klopt helemaal. Dat het niet altijd makkelijk is om daarmee om te gaan, klopt helemaal. Het is juist dan van belang dat je anderen erbij betrekt. Samen kom je verder.
In een gezonde organisatie, met een goed functionerend team, werk je samen en vullen teamleden elkaar aan. Maar hoe kunnen zij meedenken, als ze niet geïnformeerd worden over wat er speelt. Als ze de helft van de akelige glorie van hun organisatie niet weten? Trouwens….denk je echt dat mensen niet doorhebben dat er ergens in de top stress is over iets? Echt wel.
Het is een van de belemmerende overtuigingen waar leidinggevenden nog wel eens mee worstelen. Eentje die lijkt op de overtuiging dat ze denken dat ze niet mogen zeggen dat ze iets niet weten. Want dat zou zwak zijn en ‘men’ zou misschien kunnen denken dat ze niet geschikt zijn als leider.
Het is ontzettend krachtig als je weet wat je zelf goed kan en wat je teamleden goed kunnen. Het is buitengewoon waardevol om je vragen open in te brengen in je team. Ook als het niet leuk is. Het zijn volwassen mensen en ze zitten in je team omdat ze iets heel goed kunnen! Die hebben toch zeker geen bescherming nodig? Als je dat als uitgangspunt zou hanteren, wat kun je dan een hoop energie losmaken en een berg stress (bij jezelf) voorkomen.
Laten we het dus niet tot norm verheffen dat je je team moet beschermen (of dat je alles moet weten).
Maar hoe kom ik hier nu bij. Nog los van het feit dat ik de paraplu-leiders in vele organisaties tegenkom. Ik kom erbij, omdat ik afgelopen week een bijdrage las van een ‘executive search consultant’ hierover. Zij stelde dat ‘een echte leider zijn team beschermd’. En zeker tegen de directie.
Echt waar?
Worden er leiders gezocht die hun team willen beschermen tegen de druk die de directie oplegt? Die hun eigen stress verbergen en altijd kalm moeten blijven?
Ik hoop van niet.
Je team beschermen maakt je geen leider. Het maakt je bang. Onzeker. Gestrest. Alleen. En dat draagt echt niet bij aan welk doel dan ook! Deze stress breng je beslist wel over aan anderen. In alle teams waar ik mee gewerkt heb, kan ik aan het gedrag van teamleden herleiden met welke thema’s hun leider worstelt. Het team spiegelt de leider. Dus als de leider niet open is over zijn echte gevoelens, ontstaat er van alles in het team, behalve werkplezier en goede resultaten.
Terug naar de bewuste bijdrage. Ik was het dus nogal oneens met deze consultant en wilde reageren. Want ik wilde mijn overtuiging delen en vragen wat ik nou precies miste hier. Maar helaas was haar bijdrage geblokt voor reacties van buiten haar netwerk. En helaas, daar hoorde ik (nog) niet bij. Ik keek vervolgens of mijn vraag ergens in de commentaren via iemand anders er wel tussen zat. Maar tot mijn schrik zag ik dat er alleen maar een hoop bevestigingen volgden op haar stelling.
Tja, dat deed me dan weer meteen denken aan het vraagstuk van leiders over het organiseren van hun eigen weerstand. Ook een dingetje van leidinggevenden. Tunnelvisie doordat je vooral bevestigd wordt vanuit je eigen veilige kringetje is echt een dingetje bij leidinggevenden. Maar dat terzijde.
Zoals jullie inmiddels doorhebben, merkte ik goed dat ik nogal stellig ben in mijn overtuigingen over goed leiderschap. Dat vraagt om nieuwe input. Dus ik wil dit gesprek graag even helemaal open gooien.
Bij deze….voor iedereen binnen en buiten mijn netwerk:
Wat vinden jullie hier nu van? Zijn er überhaupt situaties denkbaar waarin je als leider je team zou moeten beschermen?
Laat me jouw ideeën weten!
